Σπίρτα

Τα σπίρτα είναι αντικείμενα που ανάβουν φωτιά κατ' επιθυμία και υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Μπορούμε να τα βρούμε σε πολλά καταστήματα και σε περίπτερα.


Τι είναι τα σπίρτα, όμως, και πότε δημιουργήθηκαν;


Τα σπίρτα είναι ξυλάκια των οποίων η κεφαλή, η οποία συνήθως περιέχει φώσφορο, μπορεί με την τριβή να πάρει φωτιά. Έχουμε δύο είδη: τα σπίρτα ασφαλείας τα οποία ανάβουν με τριβή σε ειδική επιφάνεια και τα απλά τα οποία ανάβουν μέσω τριβής σε οποιαδήποτε σκληρή επιφάνεια.


Κάποιου είδους σπίρτο κατασκευάστηκε το 577 στην Κίνα. το πρώτο σύγχρονο σπίρτο όμως κατασκευάστηκε το 1805 από τον Σανσέλ στο Παρίσι. Δυστυχώς, δεν είχε απήχηση λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής του και του επικίνδυνου της χρήσης του.

Έτσι, το 1827 ο Βρετανός Τζων Γουόκερ έφτιαξε το πρώτο σπίρτο τριβής. Βέβαια είχαν κάποια προβλήματα: η φλόγα δεν ήταν σταθερή, η αρχική αντίδραση ήταν βίαιη και η μυρωδιά που ενέδιδε το σπίρτο ήταν άσχημη, κάτι που διορθώθηκε το 1831. Όμως, τότε, όσοι ασχολήθηκαν με την κατασκευή σπίρτων αρρώστησαν από σοβαρές ασθένειες και έτσι έγινε μεγάλη εκστρατεία για την απαγόρευσή τους.


Τελικά τα πρώτα σπίρτα θεωρήθηκαν επικίνδυνα λόγω της παρουσίας του λευκού φωσφόρου και έτσι δημιουργήθηκαν τα σπίρτα ασφαλείας αν και ήταν ακριβά. Μετά όμως από διάφορες απαγορεύσεις και συμβάσεις καθιερώθηκαν στην αγορά.


Παρόλα αυτά, ακόμα και τα σπίρτα ασφαλείας χαρακτηρίζονται επικίνδυνα και είναι υποχρεωτική η δήλωση τους σε περίπτωση που μεταφέρονται με αεροπλάνο.

Ο πύργος του Άιφελ

Όταν πας στο Παρίσι,από τα πρώτα αξιοθέατα που επιθυμείς να επισκεφτείς είναι ο πύργος του Άιφελ, το σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Ποια η ιστορία του;

Ο πύργος κατασκευάστηκε το 1889 από τον Γουστάβο Άιφελ με ύψος 325 μέτρα ξεπερνώντας το Εμπάιρ Στέιτ της Νέας Υόρκης. Η κατασκευή του είναι πολύ σταθερή που παρεκκλίνει ελάχιστα με σφοδρό άνεμο. Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, προσβάσιμα με σκάλα και ανελκυστήρα και με εστιατόριο.

Αφορμή για την κατασκευή του ήταν η έκθεση Uneversell και η εκατονταετής επέτειος της Γαλλικής Επανάστασης. Για να ολοκληρωθεί δούλεψαν 300 εργάτες έχοντας μεγάλο κίνδυνο ατυχήματος μιας και βρίσκονταν σε ανοιχτό πλαίσιο χωρίς ενδιάμεσο όροφο παρά μόνο δύο πλατφόρμες. Ευτυχώς ο Άιφελ είχε πάρει μέτρα ασφαλείας και έτσι πέθανε μόνο ένας άνθρωπος. Ολοκληρώθηκε στις 31 Μαρτίου 1889 και άνοιξε για το κοινό μετά από έξι μέρες.

Στην αρχή είχε επικριθεί από το κοινό καθώς πολλοί θεωρούσαν την κατασκευή αντιαισθητική γεμίζοντας τις εφημερίδες με οργισμένες επιστολές. Παρόλα αυτά, αντί να καταστραφεί το 1909, όπως ήταν προγραμματισμένο, η πόλη τον κράτησε γιατί χρησίμευε για λόγους επικοινωνίας. Έτσι, έχει παραμείνει ως σήμερα στην θέση του.

Πλέον, έχει γίνει σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού, αποτελώντας τουριστικό σημείο αλλά και αντικείμενο χρήσης από παραγωγούς του Χόλιγουντ. Πολλοί κινηματογραφικοί συντελεστές χρησιμοποιούν τον πύργο στις ταινίες τους, όπως ως θέα από τα παράθυρα των πρωταγωνιστών.

Με άλλα λόγια, παρόλο που υπήρχαν αντιδράσεις όταν κατασκευάστηκε, ο πύργος του Άιφελ έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτήρια του πλανήτη.